11 Mayıs 2019 Cumartesi

ÇUKUR





      Hayatımın en depresif günlerini yaşıyorum. 

      Nedeni ne bölümüm ne sınavlarım. 

   Okulla ilgili memnun sayılmam ama iyi bir öğrenciyim bile diyebilirim. Çok çalışmıyorum açıkçası. Açıkçası hiç çalışmıyorum. Derslerde genelikle uyuyorum. Not almıyorum. Şu sıralar kitap da okumuyorum. Eskisi kadar film ve dizi de izlemiyorum. Dün gece kafam dağılsın diye önceden başlayıp bir süre ara verdiğim Kill It'i bitirdim. Aynı sebebe ek olarak uyanık kalmak için de Black Swan'ı izledim sabah.  Bir de Youtube'da ne kadar boş video varsa onları.

    Uyanık kalmam gerektiğini hissediyorum. Uyuduğumda çalan telefonun sesini duyamıyorum. Şu günlerde gelen her aramayı karşılamam lazım. Özellikle kız kardeşiminkileri. Tek bir aramasını kaçırırsam oluşacak sorunları engelleyememekten korkuyorum.

    Eskişehir'e geldiğimden beri beni en zorlayan şey ailemden uzak kalmak oldu. Ne şehre alışmak ne okula alışmak ne de tek başına hayatta kalmaya çalışmak zordu. Ailemden uzak kalmak da duygusal anlamda ''özlüyorum, onlarsız yapamıyorum'' şeklinde değil. Hiç özlem çekmiyorum. Ailemden uzak olmak bi' yerde bana da onlara da iyi gelecek diye düşünüyorum. Ama sürekli aklım onlarda. Özellikle kız ve erkek kardeşimin ilişkisi konusunda. Oradayken hava yastığı görevi görüyordum, buraya gelince o hava yastığı kayboldu. 

    Telefon ne zaman çalsa korkar oldum bir ''şey'' mi oldu diye. Ne zaman kardeşlerimden biri ''Abla'' diye mesaj atsa kalbim sıkışır oldu. Kendi hayatımda fazla ''duygusuz'' ailemle olan hayatımda fazla ''tepkili'' oldum. Özellikle son olanlardan beri beni ben yapan enerjim kayboldu. İnsanlara gülemez, yemek yiyemez oldum. Sahurda ya da iftarda fark etmiyor. İştahım kesildi. 

   İlk defa değil belki ama hayatımda ilk kez bu kadar derin bir çukura düşmüş hissediyorum. Çukurun açılmasına sebep olanlar belli ama artık kendimde o kadar içselleştirmişim ki bu konuyu çukuru büyüten ben oluyorum. İnsanların basit olayları karmaşıklaştırmalarından nefret eden biri olarak o nefret ettiğim durumu kendime yaşatıyorum. 

     Artık hiçbir şeye üzülmüyorum. İçimde sadece öfke ve korku var. Bir de beni ince ince kemiren ne yapacağını bilememe hissi. 

    

20 yorum:

  1. AAaaAAaAAa seni o kadar iyi anlıyorum ki, ben de çok çukurda hissediyorum uzun zamandır. Anladığım kadarıyla ailende önemli bir konuma sahipsin :')) Kendine bu görevi çok atfetmiş olmalısın ki, durumlar hakkında haberin olmadığı için baya endişelisin. Bence biraz rahatlamaya ihtiyacın var yani kafanı dağıtamaya gibi. Okul kurslarınız, klüpleriniz varsa katılmalısın bence senin de dikkatini dağıtmış olacaktır. Kafanı meşgul tutmanı öneririm :cc Umarım bu durumdan en yakın zamanda çıkarsıııın

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aaa sen neden çukurda hissediyorsun kendini :(( insallah bir az önce sen de çıkarsın kendi çukurundan :(

      Final zamanı geldi maalesef kendimi meşgul edecek şeylere bir süre ara vermem lazım. Ve başımın ağrısını geçirtip ders çalışmam :(

      Sil
  2. yazıyı okuduktan sonra seni kendime yakın hissettim.

    finallerde başarılar. gereksiz saçma bir hafta yapıyorlar. ama neticede son finalden sonraki rahatlık her şeye değiyor.

    sevgiyle,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. beni kendine yakın hissettiğin için üzüldüm :(

      bitti çok şükür. döndüm evime, umarım senin için de bu sancılı hafta sona ermiştirr

      Sil
    2. neden?

      hayır benim henüz başlamadı. temmuza kadar okuldayım.

      Sil
    3. O sırada çok kötü bir ruh halindeydim, benzerlik hoşuma gitmedi o yüzden :(

      Sil
  3. Üzgün hissetmek gayet normal. Çok klişe ama zamana bırak. Kendini sevmeye devam et, sorunlar hallolur da daha sonra kendini ihmal etmenin zorluklarıyla yüzleşmek zorunda kalma. Güçlü ve muhteşem bir ablasın <3 Böyle hissedip bu kadar büyük sorunlar yaşamana çok üzüldüm. Artık dualarımda sana da yer vereceğim. Sonuçta bir dua bir nefestir:) Her şey çok güzel olacak, merak etme <33333333

    YanıtlaSil
  4. gurbete ilk defa gitmenin ne olduğunu ne kadar zor olduğunu bilen biri olarak sizi çok iyi anlıyorum ama dert etmeyin bugünlerde geçecek böyle motive edin kendinizi

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Vallaha bir gidiyor bir geliyor, rutin oldu galiba. İnsanız işte,buna da alıştım.

      Sil
  5. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. inanamıyorum, YANLIŞLIKLA YORUMUNU SİLDİM :((((

      Sil
    2. merak ettiysen arkadaşımız, yenilerden, sana merhaba deyip, bloguna çağırmış olması lazım :)

      Sil
  6. hey ya seni gördüğüme sevindim. farketmemişim geldiğini. gelcam yineee :)

    YanıtlaSil
  7. ay ya üzüldüm ya nasıl şimdi kardeşlerinin ilişkisi ki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kötü, sanırım birbirlerinden nefret ediyorlar..

      Sil
    2. of yaa, büyüyünce geçer işallah.

      Sil
    3. İnşallah yaa her şeyden çok isterim sanırım bunu

      Sil

içinden geçirdiklerini dışa vurmaya ne dersin?